samedi 16 avril 2011

Frederic Mistral a Pei- Lobie

San Ser es lo San Patron de Pei - Lobie.
Ara vòu pas dire grand causa mai a passat temps i aviá per Pandecosta un romavatge grand dins  Venturi
fins l'ermitatge de San Ser.

                                         Lo camin de l'ermitatge

L'istòria ditz qu'au sègle 5, Ser trobèt refugi dins Venturi, dins una bauma onte restava  per pregar.
Ser foguèt secutat per Euric lo rèi dei Wisigòths que li faguèt copar leis aurelhas.
La bauma se troba dins un bauç e sus lei parets i a tot plen de picòtas aurelhas rojas que son pintadas.
Lei gents qu'èron sords venián aici per pregar lo san de lei faire tornar entendre.


                                         L'ermitatge dins son bauç

L'istòria ditz encara qu'au sègle XIX es Frederi Mistral qu'escriguèt lo cant qu'acompanhava lo romavatge, que conta la vida de San Ser e que vaquí:

Cantico de Sant Ser Patroun de PEI - LOUBIE

Refrain: Prego Dièu per nouesto amo, Grand Sant de Pei - Loubié,
              E fai flouri la ramo de nouesteis oulivié!

1 Mounten, Crestian, dins la mountagno                 7 Lei maufatan, pres de furio   
Ounte visqué lou louen Sant Ser,                              Parton sus d'èu coumo de fouei
N'aguènt que Dièu per sa coumpagno                      E li an coupa leis doues auriho
Emé leis aubre dou desert;                                       E puei li fan crussi lou couei.

2 Sant Ser dou mounde se retiro                                8 Mai d'aquèu sang que nous batejo
Dins uno baumo de roucas:                                      Es benesi tout noueste endré;
La pas de Dièu aqui respiro                                      La lei crestiano reverdejo
Entre lei pin e lei blacas.                                           Sus leis uba, sus leis adré.

3 Sant Ser aqui se mortifico                                       9 Santo Venturi la grando couelo
L'esprit dou mau es coumbatu                                  Drèisso lou signe dei Crestian
E la mountagno pacifico                                           E de la Crous que reviscoulo
S'embaumo touto de vertu.                                       Es noueste ermito qu'es gardian.

4 Bèu d'aigo e vièu de racinàgi,                               10 Noueste devé, senso mau-traire,
E mai n'a père soun sadou;                                      Sougen tambèn de lou compli,
Fa de miracle au vesinàgi                                        E demouren toujour bouen fraire,
E convertis lei pecadou                                            Bouen Prouvençau, bouen catouli.

5 Lou réi Arian, qu'es un barbare,                           11 E tu, bèu sant, noueste refugi,
Vòu domina nouesto nacien,                                    Te souvenènt que sain tei fièu,
Voù que San Ser se dessepare                                  Garisse- nous d'aquèu sourdùgi
De nouesto santo religien.                                        Que nous aluencho dou bouen Dièu.

6 An bèl a faire, bèl a dire,                                      12 E quand la terro se fa bello,
Lei mandalou dau rèi crudèu,                                  Toutei leis ans, au mes de mai,
Sant Ser afrouento lou martire,                               Ageinouia dins ta capello,
Gardant sa fe coumo se dèu.                                   Nous vegues toutei longo mai!

Uei, i a pas fòrça monde lei jorns de romavatge.






Sabi pas ço qu'es verai dins aquesta istorià; e mai sensa lei trèvas de Ser e Frederic Mistral,
l'ermitatge es un endrech magic...

dimanche 3 avril 2011

Un Circaète Jean - Le - Blanc liberat dins Venturi

                                            
    

                                       Le Circaète Jean-Le-Blanc

Un aucèu de mai dins Venturi

La setmana passada, un Circaète Jean - Le - Blanc es estat liberat dins Venturi.
Lo circaète es un aigla grand. Es un migrador. Resta sus de sites onte se trobon rocas, peiras e bartas.
Se norrisse de serps, subretot de colòbres. L'ivern quand lei serps se son esconduts, s'en va dins de païs caud.
La femèla fa son nis dins un aubre e i fa un uou per an. Fau 45 jorns per que l'aucelon nasque e s'en va 70 jorns après.
Poù viure 17 ans.
L'espècia es menaçada per tot ço que menaça sa cadena alimentaria: caça, pesticids, insecticids...
De polidas fotòs
tot sus la vida deis aucèus
Aqueste aucèu es estat nafrat e es la Ligue protection des oiseaux que s'es cargat de lo sonhar.
Lo site dei Doas Agulhas dins Venturi es estat chausit per son retorn a la libertat.
I a ja 6 pareus de Circaètes sus lo site de Venturi. Se l'aucèu arriba a n'en trobar un autre per viure en pareu, restarà. Se non, s'en anarà cercar son bonur mai luench.
Lo film de l'eveniment