Ara vòu pas dire grand causa mai a passat temps i aviá per Pandecosta un romavatge grand dins Venturi
fins l'ermitatge de San Ser.
L'istòria ditz qu'au sègle 5, Ser trobèt refugi dins Venturi, dins una bauma onte restava per pregar.
Ser foguèt secutat per Euric lo rèi dei Wisigòths que li faguèt copar leis aurelhas.
La bauma se troba dins un bauç e sus lei parets i a tot plen de picòtas aurelhas rojas que son pintadas.
Lei gents qu'èron sords venián aici per pregar lo san de lei faire tornar entendre.
L'istòria ditz encara qu'au sègle XIX es Frederi Mistral qu'escriguèt lo cant qu'acompanhava lo romavatge, que conta la vida de San Ser e que vaquí:
Cantico de Sant Ser Patroun de PEI - LOUBIE
Refrain: Prego Dièu per nouesto amo, Grand Sant de Pei - Loubié,
E fai flouri la ramo de nouesteis oulivié!
1 Mounten, Crestian, dins la mountagno 7 Lei maufatan, pres de furio
Ounte visqué lou louen Sant Ser, Parton sus d'èu coumo de fouei
N'aguènt que Dièu per sa coumpagno E li an coupa leis doues auriho
Emé leis aubre dou desert; E puei li fan crussi lou couei.
2 Sant Ser dou mounde se retiro 8 Mai d'aquèu sang que nous batejo
Dins uno baumo de roucas: Es benesi tout noueste endré;
La pas de Dièu aqui respiro La lei crestiano reverdejo
Entre lei pin e lei blacas. Sus leis uba, sus leis adré.
3 Sant Ser aqui se mortifico 9 Santo Venturi la grando couelo
L'esprit dou mau es coumbatu Drèisso lou signe dei Crestian
E la mountagno pacifico E de la Crous que reviscoulo
S'embaumo touto de vertu. Es noueste ermito qu'es gardian.
4 Bèu d'aigo e vièu de racinàgi, 10 Noueste devé, senso mau-traire,
E mai n'a père soun sadou; Sougen tambèn de lou compli,
Fa de miracle au vesinàgi E demouren toujour bouen fraire,
E convertis lei pecadou Bouen Prouvençau, bouen catouli.
5 Lou réi Arian, qu'es un barbare, 11 E tu, bèu sant, noueste refugi,
Vòu domina nouesto nacien, Te souvenènt que sain tei fièu,
Voù que San Ser se dessepare Garisse- nous d'aquèu sourdùgi
De nouesto santo religien. Que nous aluencho dou bouen Dièu.
6 An bèl a faire, bèl a dire, 12 E quand la terro se fa bello,
Lei mandalou dau rèi crudèu, Toutei leis ans, au mes de mai,
Sant Ser afrouento lou martire, Ageinouia dins ta capello,
Gardant sa fe coumo se dèu. Nous vegues toutei longo mai!
Uei, i a pas fòrça monde lei jorns de romavatge.
Sabi pas ço qu'es verai dins aquesta istorià; e mai sensa lei trèvas de Ser e Frederic Mistral,
l'ermitatge es un endrech magic...
